Tak naprawdę, to nie wiem, co tu napisać. Odzywam się tylko dlatego, że tak, jak to się mówi, wypada. 

Za każdym razem, gdy siadałam by czymś się podzielić, miałam pustkę w głowie.

W każdym razie dla tych, którzy nie mają okien: Nadeszła jesień. Zatem jest też jesienna depresja, siedzenie z kubkiem herbaty i zastanawianiem się, dlaczego wszystko jest szczerze do dupy. Później zdajemy sobie sprawę, że zachowujemy się jak zdechłe zombie. Chcemy to naprawić, siadamy wyprostowani, ale to i tak nie podoba.

Ależ ja lubię jesień.

Nie, to nie sarkazm. Naprawdę lubię tę porę roku. Deszcz, chmury, i ten cały nastrój. Szkoda, że trzeba to wszyscy oglądać za okna klasy, gdy nauczyciel pieprzy coś o przyszłości, trenach, jakaś osoba rzuca sucharami sądząc, że jest śmieszna. Myślałam, że to niemożliwe, ale poniedziałki są jeszcze gorsze. Oprócz tego, że to jeden z dni w których jest najwięcej lekcji, mam dodatkowe zajęcia z Francuskiego. Nie byłoby w tym nic złego prócz tego, że gdy idziesz do domu, sprzątaczka drze się na ciebie, że trzeba wychodzić o normalnej porze.
Gdyby mi się chciało, napisałabym, że wróciłam do rysowania. Gdyby mi się chciało, napisałabym, że przez kilka miesięcy stałam w miejscu z ołówkami, pomysłami i wszystkim. Gdyby mi się chciało napisałabym, że wzięłam się za siebie.
Sęk w tym, że mi się nie chce.
Mam pytanie do tych, którzy rysują dłuższy czas/rysowali:
Które ołówki najbardziej się wykorzystuje?
Mam pojęcie, jakie kupić, ale sens w tym, ze jak ostatnio kupiłam, to z paru po kilku dniach zostały takie końcówki, że nic nie dało się nimi zrobić.